ربه کا

روزها به طرز نگران کننده ای بی ثمر سپری می شوند .. نمی توانم مطمئن باشم درس خواندن ، کار کردن ، کلاس رفتن و از اين قبيل کارها ، زندگی را بهتر می کنند .. امروز سرگذشت دختر سرخپوستی را ديدم .. ربه کا .. نه سواد داشت نه روابط قوی اجتماعی و نه سرسوزنی از آنچه که انسانها امروز بزرگ می بينند و به آن افتخار می کنند .. ربه کا مثل آب زلال بود ، در طبيعت غرق شده بود .. آنقدر آميخته با طبيعت که وقتی او را می ديدی انگار امواج دريا يا ابرهای آميخته با قله کوه ها را می بينی و آنقدر آرام بود که وقتی لمسش می کردی ، احساس می کردی قلبت از شدت آرامش از حرکت ايستاده ..

من دوست دارم ربه کا باشم و می دانم اين هرگز ممکن نيست .. برای هيچ کس در اين دنيای مثلا متمدن .. ما هيچ وقت نمی توانيم همه آنچه که هستيم .. باشيم .. حتی اگر هم بتوانيم ، آنچه که هستيم را دوست نخواهيم داشت

If you like to read it in English , please click below ..






Rebecca

Days ..  how disturbing are spent in vain .. I'm not sure studying, working, attending to classes and such things, would make a better life .. yesterday I read an Indian girl's story .. Rebecca .. She was Illiterate, She hadn't strong social relations, and she had none of what modern people call important and are proud of .. Rebecca was like clear water, was immersed in nature .. Mixed with nature so that when you see her , it sound like you're seeing sea waves or mountains lost in clouds and haze .. and she was so calm so that when you touched her, you feel your heartbeat becomes extremely quiet so that you think it's stopped .


I wish I was Rebecca and I know this is never possible .. for me, And for no one in the civilized world .. We can never present all that we are ..  Even if we could , we wouldn't pleased ourselves ..